De website van het Terrorism Awareness Project: bruikbare informatie?

Voor dit onderdeel heb ik er niet voor gekozen een artikel te bespreken. Het leek me interessant om een kijkje te gaan nemen op de website van de vurige aanhangers van de islamofascisme-theorie.

In 2006 lanceert het David Horowitz Freedom Centre het Terrorism Awareness Project onder leiding van Stephen Miller (David Horowitz Freedom Centre, 2006). David Horowitz, ex-marxist, is een conservatieve schrijver en joods. Hij zou “an outspoken opponent of censorship and racial preferences, and a defender of the rights of minorities and other groups under attack — including the rights of blacks, gays, women, Jews, Muslims, Christians and white males” zijn (FrontPageMagazine, 2007). Stephen Miller is een student Politieke Wetenschappen aan Duke University die er prat op gaat de linkse leerkrachten aan zijn middelbare school verslagen te hebben(Miller, 2003). Eén van zijn overwinningen is dat de directie op zijn aandringen een leerkracht dwong om een sticker met het opschrift “Buck Fush” uit het klaslokaal te verwijderen. Onder de naam Steve Miller blogt hij af en toe op de site van Frontpage Magazine, het conservatieve online tijdschrift van het David Horowitz Freedom Centre.Het Terrorism Awareness Project voorziet conservatieve studenten van “an intellectual toolkit containing all the elements of the truth about jihad” (David Horowitz Freedom Centre, 2006). Het grote publiek weet te weinig over de streefdoelen van de radicale islamisten en het is dan ook hun taak om via dit project studenten te sensibiliseren (Miller, 2007). Volgens Miller (2007) zou deze campagne na de slachting van 9/11 niet nodig zijn in een rationele wereld. 9/11 kan volgens de projectleden gezien worden als het beginpunt van de jihad. Een eerste blik op de website van het Terrorism Awareness Project (http://www.terrorismawareness.org) geeft al meteen een idee welke kant dit project uitgaat. De affiche voor de Islamo-fascism Awareness Week van 22 t.e.m. 26 oktober, georganiseerd door het Terrorism Awareness Project, laat weinig aan de verbeelding over.

            Als je A global display of Terrorism and other suspicious events aanklikt, word je meteen doorverwezen naar http://www.globalincidentmap.com/home.php (A global display of Terrorism and other suspicious events, 2006-2007). Je krijgt een wereldkaart te zien met recente terreurdaden, of wat er voor moet doorgaan. Iedere 310 seconden wordt de kaart hernieuwd. Door een plaats aan te klikken, krijg je meer informatie over die gebeurtenis. Ook het terreuralarm in België van 21 december en de (korte) arrestatie van 14 terreurverdachten staan erop. Als je de kaart mag geloven, is het wel héél gevaarlijk om nu in de Verenigde staten te wonen. De leergierige Amerikaanse student mag zeker niet vergeten dat er constant gevaar dreigt. De vijand dient niet te worden onderschat.

Een volgend item op de site van het Terrorism Awareness Project is een teller die het aantal terroristische aanslagen sinds 9/11 aan duidt. Wanneer je erop klikt, kom je terecht op een andere website met als titel Islam: a religion of peace (and a big stack of dead bodies) (http://www.thereligionofpeace.com). De toon is meteen gezet. Er zijn verschillende artikels te vinden over allerhande onderwerpen, gaande van de sluiting van een Australische moslimschool wegens fraude, over een man die de neus en de oren van zijn vrouw met een mes afsnijdt om te offeren op het Offerfeest, tot de daders van de aanslagen op Bali die hun hoofden willen laten afhakken etc. Als een moslim ergens iets uitspookt, komt het gegarandeerd op deze site terecht. Je vindt er ook statistieken terug. Volgens de website lieten 16 791 Irakese burgers het leven door toedoen van terroristen, de Amerikaanse troepen zouden verantwoordelijk zijn voor slechts 225 doden, vaak eveneens door betrokkenheid van terroristen. Tevens kan je het Monthly Jihad Report inkijken. In november 2007 vonden er 203 terroristische aanvallen plaats in 13 landen, waarbij 1138 mensen het leven lieten en 1358 zwaar gewonden vielen. De slachtoffers waren aanhangers van 5 verschillende godsdiensten. Het is op deze website zoeken naar de term islamofascisme. Nergens kwam ik de nuance tegen dat slechts een klein deel van de moslims duistere bedoelingen heeft. Het is een pure anti-islamitische haatsite, zwaar beledigend en de argumenten zijn helemaal niet goed onderbouwd. De islam wordt er verweten veel erger te zijn dan de Spaanse Inquisitie en de Ku Klux Klan. Aan de hand van de enge visie op islam wordt onder andere het leven van Mohammed en de positie van de vrouw binnen islam uitgelegd. De webpagina Games Muslims Play (Islam: a religion of peace, 2007) verschaft heel wat schandalig onjuiste informatie. Als dit de manier is waarop de Amerikaanse student meer zou moeten leren over deze godsdienst, dan stel ik me daar toch serieuze vragen bij.

Laten we teruggaan website van het Terrorism Awareness Project. Onder de rubriek Feature Presentations vindt de leergierige student allerlei presentaties en filmpjes terug. Een voorbeeld van een presentatie is Jimmy Carter’s War against the Jews (Terrorism Awareness Project, 2007a). Op de tonen van muziek uit een goedkope B-film wordt het beleid van Israël fel verdedigd en de stelling van Jimmy Carter dat het probleem bij Israël ligt teniet gedaan met de bekende Amerikaanse en Israëlische argumenten. Speciaal voor de Islamo-Fascism Awareness Week werd het filmpje The Violent Opression of Women in Islam gemonteerd (Terrorism Awareness Project, 2007b). Opnieuw onthoudt de onwetende student wat voor een wrede godsdienst de islam wel is. Aan bloederige beelden geen gebrek: een hoofd van een meisje van zeven dat door haar vader om het leven is gebracht, jonge meisjes in een plas bloed na een besnijdenis… Het enige motief is de islam in diskrediet te brengen en alle moslims over dezelfde kam te scheren. De oude man met zijn jonge vierde vrouw ontbreekt uiteraard niet. De beelden van misdaden, niets meer dan het uitschakelen van terroristen en wat collateral damage natuurlijk, begaan door Amerikaanse troepen in Afghanistan en Irak zal je in de Amerikaanse media niet gauw vinden, ook hier niet. Maar wat (radicale) moslims hun vijanden en hun geloofsgenoten aandoen, wordt hier breed uitgesmeerd en heel expliciet getoond. Liefhebbers van het genre kunnen hun hartje ophalen op de website (http://www.terrorismawareness.org/). Ronkende filmtitels zijn onder meer The Islamic Mein Kampf, Obsession – Radical islam’s war against the West, What every American needs to know about jihad, …

Vrouwenrechten en jihad zijn populaire thema’s op de website. Beiden komen in de talloze artikels en opiniestukjes meermaals aan bod. De tekst What Americans need to know about jihad (Terrorism Awareness Project, 2007c) waarschuwt dat de jihad er is om Amerika te vernietigen, homo’s, vrouwen en joden uit te moorden en ga zo maar door. “Jihad is not, as some Western apologists claim, simply a striving for individual perfection. Rather, jihad is an expansionist totalitarian ideology that seeks to establish a global Islamic state ruled by Islamic law, or sharia.” (Terrorism Awareness Project, 2007c). Door hiermee te beginnen wordt al meteen duidelijk gemaakt dat er geen ruimte is voor discussie of interpretatie. In het betoog wordt er helemaal geen rekening gehouden met wat de islam als jihad beschouwd en met de verschillende aspecten van jihad. Alle andere theorieën worden meteen afgedaan als leugenachtig. Er is geen enkele wetenschappelijke basis. Dit blijkt zo te zijn met heel wat van de artikels op de website. Uiteraard is er vanalles te vinden rond de verdediging van de term islamofascisme (Terrorism Awareness Project, 2007d)

Wie overtuigd is van het goede doel van dit project, kan zich via de website engageren (http://terrorismawereness.org). De gedreven student kan campuscoördinator worden en zorgen voor de verspreiding van deze conservatieve visie aan zijn of haar universiteit. Je kan het project ook financieel steunen of de petitie tegen islamofascisme tekenen net zoals 4449 andere mensen dit gedaan hebben sinds 20 juni 2007.

In mijn ogen biedt de site van het Terrorism Awareness Project een schat aan foute informatie vanuit een xenofoob en islamofoob oogpunt. Studenten met een minimale kennis met betrekking tot de islam en de internationale politiek zouden met gemak in staat moeten zijn, deze enge en heel conservatieve visie te doorprikken. Het grote gevaar is dat men dit klakkeloos overneemt. In deze korte commentaar wordt slechts een greep uit het aanbod van de website naar voor gebracht. Wie meer wil weten of voor zichzelf eens een kijkje wil nemen kan terecht op http://www.terrorismawareness.org/.

Bouke De Vis 

Referenties:

* A global display of Terrorism and other suspicious events (2006-2007) Geconsulteerd op 23 december 2007 op http://www.globalincidentmap.com/home.php.

* David Horowitz Freedom Centre (2006) What’s New. Geconsulteerd op 21 december 2007 op http://www.horowitzfreedomcenter.org/FlexPage.aspx?area=new.

* FrontPageMagazine (2007) David Horowitz. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.frontpagemag.com/AboutHorowitz/. 

* Islam: a religion of peace (and a big stack of dead bodies) (2002-2008) Geconsulteerd op 27 december 2007 op http://www.thereligionofpeace.com/. 

* Islam: a religion of peace (and a big stack of dead bodies) (2007) Games Muslims Play. Geconsulteerd op 27 december 2007 op http://www.thereligionofpeace.com/Pages/Games-Muslims-Play.htm 

* Miller, S. (2003, 8 juli) How I changed my left-wing high-school. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.frontpagemag.com/Articles/Read.aspx?GUID=61641557-54ED-488E-B20A-4F7C08F4AD4A

* Miller, S. (2007) Terrorism Awareness Project. Geconsulteerd op 12 december op http://www.terrorismawareness.org/about/3/about-the-project/?pg=2.

 * Terrorism Awareness Project (2007a) Jimmy Carter’s war against the jews. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.terrorismawareness.org/jimmy-carters-war/

* Terrorism Awareness Project (2007b) The violent oppression of women in Islam. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.terrorismawareness.org/videos/108/the-violent-oppression-of-women-in-islam/

*Terrorism Awareness Project (2007c) What Americans need to know about jihad. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.terrorismawareness.org/jihad/

* Terrorism Awareness Project (2007d) Islamo-fascism. Geconsulteerd op 22 december 2007 op http://www.terrorismawareness.org/islamo-fascism/

Islamofascisme : een betwiste term.

George Bush en zijn neoconservatieve kameraadjes zijn niet de “uitvinders” van het begrip “islamofascisme”, maar hebben er wel voor gezorgd dat het vandaag de dag, vooral in Amerika, goed ingeburgerd is. Er is nog enige onduidelijkheid wie juist als eerste met de term op de proppen kwam, maar algemeen wordt aangenomen dat het begrip voor het eerst gebruikt werd door Malise Ruthven in de Britse krant The Independent in 1990 (Hitchens, 2007; Durand, 2006). Het was echter Bernard Lewis , die door sommigen gezien wordt als één van de intellectuele krachten achter de invasie in Irak, die het begrip introduceerde in het Witte Huis. Toen Bush voor het eerst de term in een officïele speech gebruikte, kwam de term pas echt op de voorgrond en was het hek van de dam. Er ontstond een felle discussie over de validiteit van de term. Christoph Hitchens, journalist en sterk voorstander van de oorlog van Irak, pleit voor het gebruik van de term “islamofacisme”. De tekst werd door de organisatoren van de “islamofascism awareness week” gebruikt om aan te tonen dat de term wel valide is. In wat volgt zal ik zijn argumenten bespreken, maar ook nagaan welke tegenargumenten er geformuleerd kunnen worden.
Hitchens begint zijn betoog, met te stellen dat moslims zich niet geviseerd moeten voelen door de term islamofascisme. Ook andere religies, bijvoorbeeld het Jodendom en Romaanse katholicisme, werden in het verleden , onder andere door “de Linksen”, gelinkt aan fascisme.
Volgens Hitchens (2007) hebben Bin Ladenism, Salafisme, of wat we het ook noemen, zeker iets gemeen met fascisme.

1) Beide bewegingen zijn volgens hem gebaseerd op een cultus van “murderous violence” die dood en vernieling verheerlijken en “the life of the mind” verachten. Motieven voor het martelarendom, zelfopoffering en de dood hebben ze in iets essentieel, pseudo-religieus en mythisch omgezet (Wistrich, 2001). De vele zelfmoordaanslagen in Irak, Afghanistan, Israël, Pakistan worden gezien als een bewijs voor het bestaan van deze cultus.

2) Beide bewegingen zijn vijandig ten opzichte van moderniteit en verheerlijken de geschiedenis van vroegere “empires”, een zuiver verleden dat nog niet bezoedeld is door modernisme (Hitchens, 2007; Wistrich, 2001).

3) Andere gelijkenissen tussen de bewegingen zijn dat ze gedreven worden door een wraakgevoel omwille van echte en verbeelde vernederingen uit het verleden en vooral gekenmerkt worden door een anti-Joodse paranoia.

4) Beide bewegingen vereren een leider en leggen nadruk op de kracht van één groot boek.

5) Beiden hebben een sterke verbintenis met seksuele repressie, vooral de repressie van elke seksuele “afwijking, onderdrukking van de vrouw en minachting voor het vrouwelijke.

6) Vanuit beide bewegingen gaat er ook een verachting uit tov kunst en literatuur als symptomen van degeneratie en decadentie : beiden verbranden boeken , vernielen musea en schatten.

7) Beide totalitaire systmenen lijden aan een zekere doodswens. Het is zeker geen toeval dat beiden zelmoordaanslagen en opoffering benadrukken , net zoals beiden liever de vernietiging zien van hun eigen samenlevingen dan een compromis te sluiten met de ongelovigen.

Op andere vlakken komen fascisme en de bewegingen die hij als islamofascistisch aanduidt, niet perfect overeen, maar zijn er zeker voldoende gelijkenissen :

8). Fascisme benadrukte het verheerlijken van de natiestaat en de “corporate structure”. Hoewel er niet veel corporate structure is in de moslim wereld, is Bin Laden’s zakelijk conglomeraat een multinationale corporatie verbonden met financieel kapitaal.

9) Wat de natie-staat betreft, stelt Hitchens (2007) dat Al-Qaeda staten zoals Saoedi-Arabië en Irak wil integreren in één groot kalifaat. Dit heeft volgens hem veel gelijkenissen met het “Grote Duitsland” of Mussolini’s wens van een terugkeer naar een groot Romeins Riijk.Technisch gezien is er geen enkele vorm van de Islam die raciale superioriteit predict. In praktijk spreken Islamitische fascisten wel het fascistische concept van het “pure” en het “exclusieve” over de onreine en de “kufar” of profane.

De tegenstanders van het gebruik van de term islamofscisme stellen dat term op zich fout is en dat fascisme en datgene wat zij aanduiden als islamofascisme niet gelijk gesteld kan worden.
Linda Bogaert (2007) van het centrum voor Islam in Europa probeert aan de hand van citaten uit de Koran aan te tonen dat de islam met fascisme verbinden volledig verkeerd en onterecht is. Racisme en hypernationalisme zijn volgens haar twee kenmerken die absoluut niet overeenkomen met de Islam. Een essentieel kenmerk van fascisme is volgens Bogaert elitisme en dus racisme. De nazi’s spraken van de superioriteit van het Arische ras en Mussolini zag de Italianen (de Romeinen ) als superieur ten opzichte van inferieure rassen. Volgens Bogaert stelt de Koran dat alle mensen gelijk zijn en er geen enkele grond is om een elitaire klasse te vormen. Wie in God gelooft en zich goed gedraagt kan door God tot de hemel toegelaten worden, ook al is hij Christenen of Boeddhist. Racisme wordt zelfs sterk veroordeeld in de islam en gelijk gesteld aan de duivel. Een tweede essentieel kenmerk is een sterk nationalisme. Aangezien alle mensen afstammelingen zijn van Adam en Eva, vormt de wereld één broederschap. Nationalisme wordt in de Koran dan ook voorgesteld als een artificiële opdeling van de mensen.
De islam pleit in eerste instantie ook tegen het gebruik van geweld. Enkel in bepaalde gevallen en onder strikte regels is het toegelaten om geweld te gebruiken. De islam ijvert voor de vrede van de “gemeenschap van de middenweg”. Bogaert (2007) stelt dat de islam enkel geweld toestaat wanneer deze vrede bedreigd en geschonden wordt. Geweld wordt gezien als een laatste optie.De islam treedt ook op tegen uitbuiting en onderdrukking. Men zal steeds de kant kiezen van de onderdrukte.Verzet tegen economische uitbuiting en tegen onderdrukking is zelfs een vorm van Jihad. Jihad betekent het streven om het goede te dienen, het rechtvaardige te doen. Een ander verschil met fascisme is dat de islam geen dictatuur duldt. De Koran legt geen staatkundige organisatievorm op, maar laat wel weten dat bepaalde staatkundige organisatievormen, zoals een dictatuur, niet kunnen. Ten slotte benadrukt de Koran bestuur bij meerderheid. Dat wat de overgrote meerderheid van de groep beslist als wettig , is bindend voor iedereen. Maar deze meerderheid is niet onaantastbaar. Wanneer deze voorbeeld tegen de mensenrechten in handelt, dan wordt dit door de Koran afgewezen en moet de rechtvaardige minderheid daar tegen in gaan.
Dus het verbinden van fascisme en de islam getuigt van onwetendheid of/en kwaad opzet. In de Koran worden kenmerken eigen aan het fascisme sterk veroordeeld en is er geen grond voor te vinden. De opmerking die sommigen hierbij maken, is dat bepaalde bewegingen de Koran op hun eigen manier interpreteren en zo er toch een link met fascisme kan gemaakt worden. Het volgende deel zal dan ook enkele voorbeelden geven van bewegingen die als islamofascistisch bestempeld worden en waarom die toch niet als fascistisch gezien mogen worden.
Een eerste opmerking die we moeten maken is dat een grote verscheidenheid van bewegingen onder eenzelfde term samengebracht worden. De Moslimbroederschap, Hamas, Hezbollah, Al Qaueda en Iran worden allen in een adem genoemd met islamofascisme.
Volgens Stefan Durand (2006) voldoen deze bewegingen niet aan de criteria om ze fascistisch te noemen. De strijd die Hamas en Hezbollah voeren is er een tegen territoriale bezetting en niet om de rest van de wereld te onderwerpen aan macht. Hamas zijn militaire acties vonden altijd plaats binnen het historische Palestina. Ze kunnen dus niet als imperialistisch en expansionistisch gezien worden. Ook de “corporate dimension” ontbreekt bij die bewegingen. Er is niet echt sprake van een versmelting van de staat en de industrie zoals dit het geval was in de jaren ’30 en ’40. De meeste van deze bewegingen hebben volgens Durand een niet-statelijk karakter. Sommige bewegingen worden zelfs vervolgd door de staat waarin ze gevestigd zijn. Net zoals Bogaert (2007) stelt hij ook dat deze bewegingen, groeperingen niet de superioriteit van een bepaald volk of ras prediken. Het succes van bewegingen zoals Hamas en Hezbollah is vaak te wijten aan factoren die niet met hun ideologie verbonden zijn. Een stem voor Hamas is volgens Durand (2006) vaak een stem tegen de corruptie van Fatah. In Libanon geeft Hezbollah geld aan burgers om hun huizen te heropbouwen en voorzien ze de bevolking van vele sociale en gezondheidsprogramma’s, wat hun veel steun oplevert.
Het is dus niet alleen verkeerd om islam en fascisme met elkaar te verbinden , maar ook de bewegingen die als islamofascistisch worden bestempeld, voldoen niet aan alle criteria om van fascisme te kunnen spreken. Het is u misschien opgevallen dat ik niet over Iran gesproken heb. De reden hiervoor is dat een volgende post meer specifiek de case Iran zal behandelen. Iran wordt tegenwoordig in de Amerikaanse media en publieke opinie gezien als een bedreiging voor de wereld en een nieuw fascistisch regime waartegen moet opgetreden worden.

Jeroen Lievens

Referenties

Bogaert L. (2007). Islamitisch fascisme? Geraadpleegd op 2 december 2007 op http://www.flwi.ugent.be/cie/bogaert/bogaert30.htm

Durand S. (2006, november) Fascisme, islam et grossiers amalgames. Geraadpleegd op 16 oktober 2007 op http://www.monde-diplomatique.fr/2006/11/DURAND/14115

Hitchens C. (2007, 22 oktober) Defending Islamofascism. It’s a valid term . Here’s why. Geraadpleegd op 12 november 2007 op http://www.slate.com/ID/2176389/

Wistrich S. R. (2001, 16 november). The New Islamic fascism. Geraadpleegd op 22 november 2007 op http://www.sullivan-county.com/id4/if.htm

Islamo-fascisme of islamo-anarchisme?

 http://www.iisg.nl/bwsa/bios/mierop.html

 Voor Stefan Durand in ‘le Monde diplomatique’ van november 2006 is de keuze van het begrip islamo-fascisme bij de Bush administratie een duidelijk politiek geïnspireerde keuze. Het gaat niet alleen maar om een oppervlakkige benadering van het onderwerp, maar er wordt aan vulgariserende veralgemening gedaan en dit heeft verstrekkende gevolgen: door een beperkte groep extremisten met de vinger te wijzen, worden er meer dan één miljard moslims geassocieerd met het fascisme.
Indien fascisme een ongelukkige keuze is, dan stel ik me de vraag: kunnen we dit moslimfundamentalisme associëren met het anarchisme? Zijn er voldoende raakvlakken om te mogen spreken van het begrip islamo-anarchisme?
Net zoals vandaag, volledig ten onrechte, de islam bij velen in het Westen synoniem staat voor geweld is dit reeds jaren het geval voor het anarchisme. Dit is een eerste raakvlak.
Het anarchisme omvat een breed spectrum van politieke theorieën, het is dan ook onbegonnen werk om ze hier allemaal te gaan behandelen. Eén strekking verdient echter wel onze aandacht het christen-anarchisme.
Het christen-anarchisme wil de samenleving veranderen en dit door te leven naar de geest van Christus.
Binnen de Islam vinden we een gelijkaardige strekking: het salafisme. De salafisten gaan op zoek naar de oorspronkelijkheid binnen de Islam, de ziel kan enkel gered worden door te leven naar het voorbeeld van de profeet. Het religieus geïnspireerd zijn is een tweede raakvlak.
Hoe willen de salafisten dit nu realiseren? Door het oprichten van een Islamitische maatschappij. Van Mierop wil eveneens de samenleving veranderen, hiertoe wordt zelfs in Blaricum de kolonie van Internationale Broederschap opgericht.Het politiek geladen zijn is het derde raakvlak.
Het gebruik van geweld is een probleem.
Het christen-anarchisme is een uitgesproken geweldloze beweging en hoewel het merendeel van de salafisten het gebruik van geweld afzweren, hebben we hier toch een minderheid binnen de salafistische beweging die voor het gebruik van geweld is.
Maar gezien het hier om een minderheid gaat, kunnen we ons de vraag stellen of ze wel tot deze beweging behoren.
Het grote merendeel van de geweldloze salafisten, willen dan ook niet dat het salafi lable geassocieerd worden met geweld of jihadi elementen.
Dit brengt ons dan tot het vierde raakvlak de geweldloosheid.
We blijven echter met het probleem van het extreme geweld die geponeerd wordt door,laat ons stellen de afvallige salifisten. Waar kunnen we ze situeren binnen de anarchistische beweging.
Over het anarchisme bestaat er bij vele mensen een verkeerde perceptie, als zou anarchisme en geweld bijna synoniemen zijn voor elkaar. Niets is minder waar. Volgens de Engelse denker William Goodwin vond het anarchistisch beginselen zijn oorsprong in het rationalisme.
In zijn boek ‘Nasporing over het beginsel van de sociale rechtvaardigheid (1793) had hij het over de absolute vrijheid van de mens.
Maar deze vrijheid van de mens leidt ook tot geweld en zo komen we terecht in de gewelddadige tak binnen het anarchisme. In september 1901 werd de Amerikaanse president William McKinley vermoord door de anarchist Leon Czolgosz. Merkwaardig is dat de Amerikaanse autoriteiten en de publieke opinie er, net als na 11 september, overtuigd van waren dat het land tegenover een internationale dreiging stond. Dit gevoel van een conspiratie theorie tegen de Verenigde Staten is het vijfde raakvlak.
Wanneer we kijken naar zij die de aanslagen pleegden tegen de WTC torens, dan stellen we vast dat Al-Quaeda erin geslaagd was om binnen de verschillende lagen van de moslimwereld te rekruteren: Atta’s vader was jurist in Cairo, Satam al-Suqami was een student rechten, de broers Salem al-Hazmi en Nawaf al-Hazmi waren de twee zonen van een Saoudische groothandelaar, Marwan Alshetti van de Verenigde Arabische Emiraten is van gewone afkomst maar hij volgde wel universitaire studies in Duitsland, Ziad Jarrah een Libanees wiens moeder onderwijzeres is en uit een welstellende familie komt hij studeerde eveneens aan de Universiteit in Duitsland, Hani Hanjour een Saoudi wiens ouders een voertuigen exportbedrijf hebben, Abdulaziz Alomari is eveneens van Saoedi-Arabië en heeft een universitair diploma, Mahand Alsherif nog een Saoudi die universitaire studies deed, Hamza Alghamdi een Saoudi werkte in een supermarkt, Fayez Ahmed Banihammad van de Verenigde Arabische Emiraten wordt later door de 9/11 commissie opgegeven als een emigratie officier, Maqed Mojed nog een Saoudi die aan de universiteit studeerde, Ahmed Alhaznawi een Saoudi wiens vader imam is hijzelf studeerde aan de universiteit, Ahmed Alnami zijn vader werkt voor het ministerie van religieuze zaken in Saoedi-Arabië hij volgde ook universitaire studies, Wail Alshehi en Waleed Alsheri twee saoudis wiens vader een belangrijke zakenman is het gaat hier om de rijkste ouders. Vervolgens zijn er nog drie kapers waarvan de familiale toestand niet gekend is, het gaat om: Ahmed Alghamadi, Saeed Alghamdi en Khaled Almihdar. Zo zien we dat vijftien van de negentien kapers afkomstig zijn uit welstellende families en dat ze op vijf na allemaal uit Saoedi-Arabië afkomstig zijn.
Net als bij de anarchisten uit de 19 de eeuw gaat het hoofdzakelijk om jongeren uit de middenklasse. Ook het leiderschap binnen Al-Qaeda toont veel gelijkenis met de anarchistische beweging: Bin Laden kan vergelijken worden met de prins Pierre Alexeievich Kropotkine. Deze Russische prins had zich openlijk uitgesproken voor het gebruik van geweld: ‘propaganda door de daden’ was zijn devies.
Het gebruik van geweld werd in 1907 geconcretiseerd door Malatesta, deze stelde dat het gebruik van geweld gerechtvaardigd was in geval van zelfverdediging. Het begrip zelfverdediging moet hier in de meest ruime vorm geïnterpreteerd worden: voor Malatesta verkeren de onderdrukten en de uitgebuiten altijd in een situatie van zelfverdediging. Wanneer we kijken naar de argumenten van het waarom van de aanslagen van 11 september dan vinden we opnieuw de zoveelste gelijkenissen: ook voor de moslimfundamentalisten zijn er geen echte beperkingen in het gebruik van geweld nog in de keuze van de doelwitten.
Tenslotte is er de reactie van de internationale gemeenschap van toen, die zeer veel gelijkenissen vertoont met de reacties van het Westen na 11 september. Italië werd destijds beschouwd als een bron van anarchisme en net als veel moslimstaten nu, was Italië onmiddellijk akkoord om mee te werken in de strijd tegen het anarchisme.
Tot slot kunnen we stellen dat het ‘anarchisme’ veel meer gelijkenissen vertoont met het huidige ‘fundamentalisme’ dan het ‘fascisme. Maar het is vanzelfsprekend dat gezien de negatieve connotatie van het begrip ‘anarchisme’, het geen goede zaak zou zijn voor de Islam om te spreken van ‘islamo-anarchisme’. Welke naam we wel moeten geven aan de extreme vormen van geweld van bewegingen zoals Al-Qaeda laat ik hier maar in het midden.
Zij die onze blog lezen en denken een gepaste naam te kennen, mogen het ons laten weten via onze blog.

Opgesteld door Vervenne Jean-Marc

Referenties:

Kaltner J and Wiktorowicz Q,(2003),Killing in the name of Islam: Al-Qaeda’s Justification for september 11
In Middle East Policy, Vol.X,No.2,Summer 2003
Standaard Encyclopedie ,(1970),
In deel 1